78 ~ Μέμος Μακρής: αργεί να 'ρθει η τύχη μου, αλλά έρχεται πριγκιπικά

Έξι η ώρα το πρωί ο ήλιος που σκάει πέφτει μέσα στο δωμάτιό μου και με ξυπνάει. Σηκώνομαι από ένα κρεβάτι μαλακό και, αφού πλυθώ, κατεβαίνω και πηγαίνω κατ' ευθείαν στο ατελιέ μου, όπου ασχολούμαι με την τακτοποίησή του, δηλαδή τη μετατροπή του σε ατελιέ. Γιατί η orangerie είναι ένα κτίριο 10 Χ 4 με μια πλευρά όλο τζαμαρία με πορτοπαράθυρα τζαμένια, αλλά είναι λίγο καταστραμμένη, γιατί οι Γερμανοί την είχανε κάνει σταύλο. Επομένως θέλει μερικές επισκευές, τζάμια και λοιπά. Στις 7 ½ πηγαίνω καμιά πενηνταριά μέτρα πάρα κάτω, όπου είναι μια πισίνα (λίμνη) όπως αυτή του βασιλικού κήπου, και παίρνω το μπάνιο μου. Είναι αρκετά βαθειά ώστε να κολυμπάω. Στις 8.00΄ η γυναίκα, που ήτανε μαγείρισσα στον πρώην πυργοδεσπότη και μένει σε ένα από τα βοηθητικά σπίτια του κτήματος, με φωνάζει για το πρωινό που συνίσταται σε γάλα με καφέ, βούτυρο και ψωμί και φρούτα από τον κήπο. Μετά ξαναγυρίζω στο ατελιέ όπου εργάζομαι. Ένα κοριτσάκι, του περιβολάρη που έχει έρθει εν τω μεταξύ για να μου ποζάρει ως τις 11 ½, οπότε ξαναπαίρνω το μπάνιο μου και πηγαίνω και τρώγω καλομαγειρεμένο φαΐ. Μετά, αφού ξαπλώσω λίγο στο ωραίο κρεβάτι ή επάνω στη χλόη κάτω από πανύψηλες καστανιές, παίρνω το μπλοκ μου και γυρίζω στον κήπο και σχεδιάζω ό,τι βρίσκω μπροστά μου, κότες, κουνέλια, σαλίγκαρους, φύλλα καστανιάς, τοπίο, παιδιά. Στις 6 ½ ξαναγυρίζω να φάω και, αφού κάνω μια καλή βόλτα, γυρίζω στο δωμάτιό μου όπου διαβάζω (σκέψου το παθαίνω και αυτό) ως στις 9 ½' μετά ύπνος. Ελπίζω να ζηλεύεις. Δεν ξεύρω πόσο θα κρατήσει αυτή η ζωή, για πόσο καιρό θα με αφήσει εκεί ο πυργοδεσπότης και πόσο καιρό ακόμα θα έχω λεφτά για να πληρώνω τη γυναίκα, η οποία είναι 72 χρονών (για να μη γίνει παρεξήγηση), για να μου δίνει αυτό το φαΐ που δεν το έκανα ποτέ στη ζωή μου. Καθώς βλέπεις αργεί να 'ρθει η τύχη μου, αλλά έρχεται πριγκιπικά. Μόνο που αισθάνομαι λίγο μόνος. Τον μόνο άνθρωπο που βλέπω είναι ο περιβολάρης, η μαγείρισσα και τα δυο παιδάκια, του περιβολάρη, αλλά πάντως τουλάxιστο για λίγο καιρό θα μου κάνει καλό και η μοναξιά, γιατί την επιθυμούσα και γιατί έxω μια όρεξη για δουλειά τρομερή. Αν κατορθώσω να οργανωθώ καλά, βρω τα απαιτούμενα και μ' αφήσει και ο ιδιοκτήτης, θα πρέπει να βγάλω δουλειά. Εάν δεν βγάλω, τότε θα πει πως είμαι ένας ηλίθιος και σεις ακόμα περισσότερο που με στείλατε εδώ. - (20 Αυγ. 1947)

Μέμος Μακρής (1913-1993)

* Το αυτοβιογραφικό κείμενο είναι από το βιβλίο Αγαπητή Τατιάνα
- εκδ. Ίκαρος, 2003
* φωτογραφίες: η πρώτη από το commons.wikimedia.org,
και η δεύτερη από το βιβλίο